အေမ့ဆီသုိ. အိတ္ဖြင့္ေပးစာ

မဂၢဇင္း ကာတြန္းတစ္ခုထဲမွာ ဒီလိုဖတ္ဖူးပါတယ္။ မိန္းမႏွစ္ေယာက္ ေစ်းက အၿပန္လမ္းမွာေတြ႕ေတာ့ တစ္ေယာက္ကေနာက္တစ္ေယာက္ကို ေၿပာေနတာ။

‘ကၽြန္မအမ်ိဳးသားက ႏိုင္ငံၿခားမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာေလ။ သားက လည္း ႏိုင္ငံၿခားမွာပဲ။ သမီးကေတာ့ အဲဒီမွာ ပဲေက်ာင္းတက္ေနေလရဲ႕’
‘ဟင္ ဒါဆိုရွင္က ဘာလို႕ လိုက္မသြားတာလဲ’
‘အဟင္း ကၽြန္မကႀကြားၿခင္လို႕ ေနခဲ့တာေလ’ တဲ့။

အဲဒီ ကာတြန္းေလးက အေမေၿပာၿပတာပါ။ အေမကေတာ့ ဟုတ္မွာေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ အေမမသိေသးတာ ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္။

‘ဟုတ္တယ္ ႏိုင္ငံၿခားမွာ လမ္းေတြတအား ေကာင္းတာတဲ့။ တစ္ၿမိဳ႕လံုးလည္း သန္႕ရွင္းေနတာပဲတဲ့။ လွ်ပ္စစ္ မီးဆိုတာေတာ့ ေၿပာစရာကို မရွိဘူးတဲ့’

အေမကေတာ့ မိတ္ေဆြေတြနဲ႕ ေတြ႕တိုင္း အဲလိုေၿပာေလရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ အေမေၿပာေၿပာေနတဲ့ ႏိုင္ငံၿခားမွာ တစ္အား ေကာင္းေနတာတဲ့ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လက္မခံဘူးအေမ။ တစ္ကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံၿခားက တစ္အားေကာင္းဒါမဟုတ္ဘူးဗ်။ ဒါေတြက ပံုမွန္ပဲ။ ကတၱရာလမ္း ခ်ိင့္ခြက္မရွိတာ ကို တကားေကာင္းတယ္ လို႕ ေၿပာလို႕ရမလား။ လမ္းေဘးေတြမွာ အမိႈက္မရွိတာေရာ တအားေကာင္းေနတာလား။ လွ်ပ္စစ္မီး ခလုတ္ဖြင့္ လိုက္တိုင္း ရွိေနတာကေရာ။ Bus ကားေတြ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားေတြ အခ်ိန္မွန္ေနတာကေရာ အထူး အဆန္းလားပဲလား။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒါကို အရမ္းေကာင္းေနတယ္လို႕ မယူဆဘူး အေမ။ ဒါေတြက ပံုမွန္ေလ။ တစ္ကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီက ပံုမမွန္ၿဖစ္ေနတာ။ အဲဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံၿခား တစ္အား ေကာင္းေနတယ္လို႕ ေၿပာရင္ သိပ္ဘ၀င္ မက်ဘူး အေမ။ ႏိုင္ငံၿခားက ပံုမွန္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီက ပံုမမွန္။

သူတို႕ဆီမွာ ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းတိုးတက္မႈ႕ကေတာ့ ထိပ္ပဲေလ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ဒီမွာ အရမ္းေပ်ာ္ေနၿပီ။ သူတို႕ နဲ႕ တစ္သားထဲက်ေနၿပီ။ အင္တာေနရွင္နယ္ စတန္းဒက္ ၿဖစ္ေနၿပီလို႕ အေမထင္ရင္ေတာ့ အေမ မွားသြား ၿပီ အေမေရ။ ကၽြန္ေတာ္ဆိုတဲ့ ေကာင္က အေမ့အိမ္ကို ၿပန္လာဖို႕ပဲ အၿမဲေတြးေနတဲ့သူေလ။ မလာနဲ႕ ဒီမွာ ေနပူ၊ ဖုန္ထူ၊ ၿခင္ကိုက္၊ မီးပ်က္ လို႕ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို မေၿပာပါနဲ႕ အေမ။ ကၽြန္ေတာ္က အဲယားကြန္းခန္း ကိုမုန္းလို႕ ေနေရာင္ၿခည္ေလး လိုခ်င္ေနတဲ့သူ၊ ေလအေ၀့မွာ ဖုန္နံ႕ေလးရွဴေနရတာကို air fresher နံ႕ထက္ပို ႀကိဳက္တဲ့သူ၊ အေမွာင္ထဲမွာ ထိုင္ၿပီး ယက္ေတာင္ေလးနဲ႕ ၿခင္ရိုက္ၿပီး စကားေၿပာရတာကို ပို သေဘာက်ေနတဲ့ သူဆိုတာ အေမမသိပါဘူးေလ။

တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေၿပာၾကတယ္။ ႏိုင္ငံၿခားမွာက အရည္အခ်င္းရွိဖို႕ပဲ အရည္အခ်င္းရွိရင္ အားလံုးတန္းတူပဲတဲ့။ အခုကမာၻႀကီးက Globalization ၿဖစ္ေနၿပီတဲ့။ ေနရာေဒသေလးတစ္ခုကို စြဲလမ္းေနလို႕ မၿဖစ္ဘူးတဲ့။ ေရၾကည္ ရာၿမက္ႏုရာမွာ တိုးတက္ေအာင္ေနရမွာပဲတဲ့။ တစ္ခုေတာ့ ေမးပါရေစ။ ကမာၻႀကီးက တစ္ကယ့္ကို ကမာၻ႕ရြာႀကီး ၿဖစ္ေနၿပီလား။ လူမ်ိဳးေရး ခြဲၿခားမႈ႕ေတြ မရွိေတာ့ဘူးလား။ ကၽြန္ေတာ့္ေမးခြန္းကို ေသခ်ာေၿဖၾကည့္ပါ။ အေမေရ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ကမာၻႀကီးက နည္းပညာတစ္ခုကလြဲလို႕ ဘယ္ေနရာမွ တကယ္ Globalize မၿဖစ္သးဘူးလို႕ ထင္တယ္ အေမ။ ကၽြန္ေတာတို႕လို ႏိုင္ငံက လာတဲ့သူေတြကို ရုပ္၀တၳဳပစၥည္း တိုးတက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတြက သူေတြက (လူမ်ားစုပါ။ လူအားလံုးကို မဆိုလိုပါ) ဘယ္လိုၿမင္တယ္ဆိုတာ့ အေမမသိေသးပါဘူးဗ်ာ။ ဒါေတြထားလိုက္ပါေတာ့။ အေသးစိတ္ေတြ ေၿပာၿပေနရင္ အေမစိတ္မေကာင္းၿဖစ္ေနမွာ။

တစ္ခါတစ္ေလၾကေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ စက္ရုပ္တစ္ခုလိုထင္လာမိတယ္။ အလုပ္လုပ္ေနတာ တစ္ကယ္ကို ထမင္းစားဖို႕အတြက္လိုၿဖစ္ေနလို႕ အေမ။ အရင္တုန္းက အေမ့အိမ္မွာ ေနရင္းအလုပ္လုပ္ရတာကု အဓိပၸာယ္ ေလးတစ္ခုခု ရွိေနသလိုပဲ အေမ။ အခုေတာ့ ဘာမွ အဓိပၸယ္ မရွိသလိုပဲ။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ လုပ္တာကမွ ကိုယ့္လူမ်ိဳး ကိုယ့္ေမြးရပ္ေၿမအတြက္ ဟုတ္ဟုုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ တစ္ခုခုေတာ့ အက်ိဳးရွိဦးမယ္ အေမ။ ကၽြန္ေတာ့္ ကိုလူမ်ိဳးေရး အၿမင္က်ဥ္းတယ္လို႕ ေၿပာရင္းလည္း ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံပါမယ္ဗ်ာ။ အဲေလာက္ ႏိုင္ငံနဲ႕ လူမ်ိဳးကို ခ်စ္ေနရင္ ဘာလို႕ထြက္လာေသးလဲကြာကို အၿပစ္တင္မေစာပါနဲ႕။ လူ႕ဘ၀မွာ လူတန္းေစ့ ေလးေတာ့ ေနခ်င္တယ္ေလ။ အင္း ခက္တာက အခုလိုေနႏိုင္စားႏိုင္ေအာင္ အေမ့အိမ္က မွာ ေနၿပီး ကၽြန္ေတာ္ မရွာႏိုင္ဘူး အေမေရ။ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ ညံ့လြန္းလို႕ပဲလား။ ေရၾကည္ရာ ၿမက္ႏုရာဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆီမွာ ေရေတြေနာက္ေနလို႕လား။ ၿမက္ေတြကေၿခာက္ေနလို႕လား။ ကၽြန္ေတာ္ မစဥ္းစား တတ္ဘူးအေမေရ။
အေမမသိေသးတာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္ဗ်ာ။

ဥပမာ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ ႏိုးစက္သံက ဘယ္ေလာက္မုန္းစရာေကာင္းတယ္ ဆိုတာ အေမခံစားဖူးမွ သိလိမ့္မယ္ အေမ။ အေမတို႕ဆီမွာ လူေတြ ဂုဏ္ယူ၀င့္ၾကြားစြာကိုင္ေနတဲ့ ဟန္းဖုန္းဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ေတာ့ ႏြားခေလာက္ တစ္လံုးနဲ႕ ဘာမွ မထူးဆိုတာ အေမ မသိပါဘူး အေမ။ ဒီမွာ ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းအရ အမ်ားႀကီးေကာင္းတယ္ ဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မၿငင္းပါဘူးအေမ။ ဒါေပမယ့္ဗ်ာ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ ေၿပာဖူးသလိုေပါ့။

‘ငွက္ေလွာင္အိမ္ႀကီးကုိပဲ ေဆးသုတ္ၿပီး အထဲက ငွက္ကေလးကို အစာမေကၽြးရင္ ဘာအဓိပၸာယ္ရွိမွလဲ’ တဲ့။

ဒီမွာေတာ့ ေရႊပိန္းခ်ေလွာင္အိမ္ႀကီးေတြ ထဲက ပိန္လွီေနတဲ့ ငွက္ကေလးေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ခဲ့ရလို႕ အဲလိုေတာ့ မၿဖစ္ခ်င္ဘူးအေမေရ။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အခ်ိန္တန္ရင္ အေမ့အိမ္ကို ၿပန္လာႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနတာ။ အေမေရ။ ငါ့သားက ႏိုင္ငံၿခားမွာ အရမ္းအဆင္ေၿပေနတာလို႕ မႀကြားပါနဲ႕ေတာ့ ဗ်ာ။ ငါ့သားက အေမ့အိမ္ကို တအားခင္တြယ္တာ လို႕ပဲ ၾကြားလိုက္စမ္းပါ။

အေၿခအေန တစ္ခုေရာက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ၿပန္လာမွာပါအေမ။ ဘာအေၿခအေနလဲလို႕ ေတာ့ မေမးပါနဲ႕ အေမ။ အေၿခအေနတစ္ခုေပါ့။…....

ဖုိးေက်ာ္ ပံု ေျပာ မယ္

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက သူေ႒းၾကီးတစ္ေယာက္မွ အင္မတန္မွ ေခ်ာေမာလွပတဲ့ သမီးေလးတစ္ေယာက္ရွိသတဲ့

သူေ႒းၾကီး ကလည္း သူ႔သမီးေလးကို တစ္အားခ်စ္ဆိုပဲ..... ဘယ္ေလာက္ခ်စ္သလဲဆို ရဲတိုက္ၾကီးတစ္ခုမွာ တစ္ေယာက္တည္းထားတာတဲ့.....

ဘယ္သူနဲ႔မွ မေပးစားႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့သေဘာေပါ့..... ဒါေပမယ့္ အဲဒီရဲတိုက္ၾကီးရဲ့မနီးမေ၀းမွာ ပန္းဥယ်ဥ္ၾကီးတစ္ခုရွိသတဲ့.... အဲဒီပန္းဥယ်ဥ္ၾကီးဟာ.....

သာယာလွပလြန္း လို႔ ၿမင္သူတိုင္းေငးရတယ္ဆိုပဲ..... အဲဒီပန္းဥယ်ဥ္ရဲ့ဥယ်ာဥ္မႈးေလးက လည္း ငယ္ ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးတဲ့...... ဒီလိုနဲ့ ရဲတိုက္မွာ

အေဖာ္ (အေပါင္းအသင္းေနာ္) မရွိပဲေနရတဲ့မင္းသမိီးေလးဟာ.... ၿပတင္းေပါက္ကေန ေန႔တုိင္းပဲ ပန္းဥယ်ဥ္ၾကီးကိုေငးေငးၾကည္႔ေနမိသတဲ့..... ပ်င္းတာကိုး ေနာ္...

ဥယ်ဥ္မႈးေလးကလည္း ပန္းဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ပန္းစိုက္ရင္း သူ႔ပန္းဥယ်ာဥ္ကို ေငးေနတဲ့ မင္းသမီးေလးကို ေတြ႔ပါေလေရာ... ၿမင္ၿမင္ခ်င္ကို ခ်စ္တယ္ဆို တာ အဲဒီကစတာပဲတဲ့

ဥယ်ာဥ္မႈးေလးကလည္း ပန္းေတြစိုက္ရင္း မင္းသမီးေလကို ပဲေပးတာေပါ့ကြာ..... မင္းသမီးေလကလဲ ၿပတင္းေပါက္ကေန.... အထာၿပန္ေပးနဲ႔ေပါ့..... တစ္ေယာက္နဲ့

တစ္ေယာက္သံေယာဇဥ္ေတြပိုလာၾကပါေရာတဲ့....... သိပ္မၾကာပါဘူး သူေ႒းၾကီးကအဲဒီအေၾကာင္းကို သိသြားပါေလေရာ....သိ သိ ခ်င္းပဲ သူသမီးေလးကို ရဲတိုက္ရဲ႔ ဟိုး အၿမင့္ဆံု ၿဖစ္တဲ့ ဘံု ခုနစ္ဆင့္ ၿမင့္တဲ့ အထပ္ကို ပို႔လိုက္ပါေရာတဲ့

အဲဒီအခ်ိန္က စ ၿပီး မင္းသမီးေလး နဲ႔ ဥယ်ာဥ္မႈးေလးဟာ တစ္ေန႔မွ မေတြ႔ၾကရေတာ့ဘူးတဲ့.... မင္းသမီးေလးကလဲ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ငိုခ်ည္းေနေတာ့တာတဲ့....

ဥယ်ာဥ္မႈးေလးကလည္း မင္းသမီးေလးရွိတဲ့ ဘံုခုနစ္ဆင္ကို ေရာက္ဖို႔အၾကံထုတ္ရေတာ့တာေပါ့



ဒီလိုနဲ႔ ဥယ်ဥ္မႈးေလးဟာ.... သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္ကို ယူၿပီး မင္းသမီးေလးေနတဲ့ရဲတိုက္နားမွာ စိုက္သတဲ့

ၿပီးေတာ့ သူ႔အခ်စ္ေတြသာ စစ္မွန္တယ္ဆိုရင္ ဒီသစ္ပင္ေလးဟာေနခ်င္းညခ်င္းၾကီးလာပါေစဆိုၿပီးဆုေတာင္းသတဲ့

သူ႔သစၥာက မွန္ေတာ့ အပင္ေလးဟာ ၾကီးလာလိုက္တာ သံုးရက္ ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ဘံု ငါးဆင့္ကို ေရာက္သတဲ့

ဥယ်ဥ္မႈးေလးဟာ သစ္ပင္ေပၚတက္.... ၿပီေတာ့ထပ္ဆုေတာင္း.... ဒီေတာ့သစ္ပင္ေလးဟာထပ္ၾကီးလာၿပီး ဘံု ေၿခာက္ဆင့္ကို ေရာက္ၿပန္သတဲ့

မင္းသမီးေလးကလဲ သူ႔ ခ်စ္သူလာၿပီဆိုေတာ့ ေပ်ာ္တာေပါ့...... ဒါနဲ႔ေနာက္ဆံုးတစ္ဆင့္ကို တက္မယ္ဆိုၿပီၚ.....ဆု ထပ္ေတာင္းဖို႔ အလုပ္မွာပဲ........................................................................................................




စည္ပင္က ဓာတ္ၾကိဳးနဲ႔မလြတ္လို႔ဆိုၿပီးလာခုတ္သြားပါေလေရာတဲ့ကြယ္...... ပုံၿပင္ေလးကေတာ့ဒါပါပဲကြယ္...... ညီအကိုတို႔ေတြလဲ ဒီပံုၿပင္ေလးကို နမႈနာယူၿပီ

ဓာတ္ၾကိဳးနဲ႔မလြတ္တဲ့ထိ အခ်စ္မၾကမ္းဖို႔ သင္ခန္းစာယူႏိုင္ၾကပါေစကြယ္....